خشکی پوست ناشی از اختلال سد پوستی، کاهش مواد طبیعی مرطوب‌کننده (NMF)، کمبود لیپیدهای بین سلولی و افزایش TEWL است. عوامل محیطی (رطوبت پایین، سرما)، پیری، حمام‌های داغ و طولانی، استفاده از صابون‌های خشک‌کننده و برخی بیماری‌ها (دیابت، هیپوتیروئیدی) می‌توانند خشکی را تشدید کنند.

مرطوب‌کننده‌های حاوی اوره ۵-۱۰٪، سرامیدها، گلیسرین و اسید هیالورونیک بهترین گزینه هستند. ترکیب این مواد با یک لایه اکلوسیو مثل پترولاتوم بهترین نتیجه را می‌دهد. برای پوست بسیار خشک، فرمول‌های کرمی غنی‌تر از لوسیون‌ها موثرتر هستند. حتماً بلافاصله بعد از حمام روی پوست مرطوب استفاده کنید.

حداقل ۲ بار در روز – یکبار صبح و یکبار شب. در صورت خشکی شدید یا در آب و هوای سرد و خشک، می‌توانید بیشتر استفاده کنید. حتماً بعد از هر بار شستن دست یا صورت دوباره مرطوب‌کننده بزنید زیرا آب باعث از بین رفتن لیپیدهای سطحی پوست می‌شود.

خشکی خفیف ناشی از عوامل محیطی موقت (مثل سرما یا رطوبت پایین) با برطرف شدن عامل ممکن است بهبود یابد، اما اکثر افراد نیاز به استفاده منظم از مرطوب‌کننده دارند. پوست سالمندان به‌طور طبیعی خشک‌تر است و نیاز به مراقبت مستمر دارد. بدون درمان، خشکی می‌تواند پیشرفت کرده و به اگزمای آستئاتوتیک تبدیل شود.

استفاده از دستگاه رطوبت‌ساز در خانه (رطوبت بالای ۳۰-۴۰٪)، حمام‌های کوتاه (۵-۱۰ دقیقه) با آب ولرم، استفاده از پاک‌کننده‌های ملایم بدون صابون، زدن مرطوب‌کننده بلافاصله بعد از حمام روی پوست مرطوب، و اجتناب از صابون‌ها و شوینده‌های خشک‌کننده کلیدی هستند. در فصل سرما از لباس‌های محافظ استفاده کنید.

نوشیدن آب کافی برای سلامت کلی بدن ضروری است اما به‌تنهایی خشکی پوست را برطرف نمی‌کند. خشکی پوست ناشی از اختلال سد پوستی است و نیاز به استفاده موضعی مرطوب‌کننده دارد. آب نمی‌تواند مستقیماً به لایه شاخی پوست برسد. ترکیب آب کافی با مرطوب‌کننده‌های منظم بهترین نتیجه را دارد.

خشکی ساده (زیروزیس) فقط شامل کاهش رطوبت، پوسته‌پوسته شدن و خارش خفیف است. اگزما (درماتیت آتوپیک) یک بیماری التهابی مزمن است که با قرمزی شدید، خارش مقاوم، ترشح و لیکنیفیکاسیون (ضخیم شدن پوست) همراه است. اگزمای آستئاتوتیک شکل شدید خشکی با ترک‌های عمیق چندضلعی و التهاب است که درمان تخصصی نیاز دارد.

پوست دست‌ها غدد چربی کمتری دارد و بیشتر در معرض شستشو، آب، صابون و مواد شیمیایی قرار می‌گیرد. شستشوی مکرر لیپیدهای محافظ را برطرف می‌کند. برای محافظت، پس از هر شستشو مرطوب‌کننده بزنید، از دستکش برای کارهای خانه استفاده کنید، و شب‌ها کرم ضخیم حاوی اوره ۱۰-۲۰٪ بزنید.

اسکراب‌های مکانیکی خشن برای پوست خشک توصیه نمی‌شوند زیرا می‌توانند سد پوستی را بیشتر آسیب بزنند. اگزفولیانت‌های شیمیایی ملایم مثل لاکتیک اسید ۵-۸٪ یکبار در هفته گزینه بهتری هستند. همیشه بعد از اگزفولیاسیون مرطوب‌کننده غنی استفاده کنید. اگر پوست شما بسیار خشک یا آسیب‌دیده است، اگزفولیاسیون را متوقف کنید.

به دنبال ترکیبی از هومکتانت‌ها (اوره، گلیسرین، اسید هیالورونیک)، امولینت‌ها (سرامیدها، اسیدهای چرب) و اکلوسیوها (پترولاتوم، دایمتیکون) باشید. فرمول‌های حاوی NMF، نیاسینامید و پپتیدها نیز عالی هستند. از محصولاتی با عطر، الکل و سولفات‌های تهاجمی اجتناب کنید. فرمول‌های کرمی برای پوست خشک بهتر از لوسیون‌های آبکی هستند.

اگر خشکی با مرطوب‌کننده‌های OTC بهبود نیافت، ترک‌های عمیق و دردناک دارید، عفونت ثانویه (چرک، قرمزی شدید، گرما) رخ داد، یا خشکی همراه با علائم سیستمیک (خستگی، کاهش وزن، تغییر مو یا ناخن) است، حتماً به پزشک مراجعه کنید. ایکتیوز اکتسابی در بزرگسالی نیاز به ارزیابی فوری دارد.

بله، خشکی پوست در بارداری شایع است به دلیل تغییرات هورمونی و افزایش حجم خون که باعث کشیده شدن پوست می‌شود. مرطوب‌کننده‌های ایمن مثل اوره، سرامیدها، گلیسرین و پترولاتوم را استفاده کنید. از رتینوئیدها، سالیسیلیک اسید غلظت بالا و برخی اسانس‌ها خودداری کنید. اگر خارش شدید دارید، با پزشک مشورت کنید.